Areszt tymczasowy niestety jest coraz częściej stosowany przez Sądy w Polsce. Pod względem liczby tymczasowo aresztowanych Polska jest w niechlubnej czołówce. W przeliczeniu na 100 tys. mieszkańców, w Polsce mamy 195 tymczasowo aresztowanych, podczas gdy unijna średnia to ok. 100. Jednocześnie Polska zamyka w tymczasowych aresztach trzy razy częściej niż Szwecja, Finlandia czy Holandia.
„Zatrzymanie, a następnie tymczasowe aresztowanie, w większości przypadków stanowi duże zaskoczenie dla samego podejrzanego, jak i jego najbliższych. Jest to również najbardziej dynamiczny moment postępowania karnego, w którym należy podjąć szybkie i zdecydowane działania. Bardzo często skuteczna obrona podjęta na tym etapie wyznacza dalszy jego kierunek. Istotne jest, aby zarówno podejrzany, jak i jego rodzina znali swoje uprawnienia i wiedzieli, w jaki sposób z nich korzystać.”
Jak pokazuje praktyka zatrzymany powinien być niezwłocznie przekazany do dyspozycji prokuratora lub funkcjonariuszy prowadzących postepowanie, niestety często tak się nie dzieje. Zatrzymany jest przewożony na różne komisariaty prawdopodobnie w celu utrudnienia kontaktu z rodziną czy adwokatem. Prokurator czy funkcjonariusz prowadzący sprawę liczą na uzyskanie informacji od zatrzymanego by w przyszłości wykorzystać te zeznania. Bowiem od treści złożonych wyjaśnień zależeć będzie nie tylko, czy organ prowadzący postępowanie postanowi wystąpić do sądu rejonowego z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania, ale przede wszystkim, w jakim kierunku prowadzona będzie przyszła obrona w sprawie. Złożone w tym monecie wyjaśnienia mogą znacznie utrudnić, a nawet uniemożliwić przyszłe uniewinnienie danej osoby. Niekiedy najlepszym wyjściem dla podejrzanego może okazać się przyznanie do zarzucanych czynów i złożenie obszernych wyjaśnień, w innym zaś wypadku nieprzyznawanie się i konsekwentne odmawianie ich złożenia. Z doświadczenia wiem, że gra w dobrego i złego policjanta to typowa manipulacja by wyciągnąć od zatrzymanego jak najwięcej informacji .
Czy w takich sytuacjach nie lepiej pomyśleć o obronie ” adwokacie ” który samą swoją obecnością zmieni nastawienie funkcjonariuszy. Warto zatem wiedzieć, że osobie podejrzanej , pozbawionej wolności, obrońcę może ustanowić inna osoba o czym niezwłocznie zawiadamia się oskarżonego (art. 83 § 1 k.p.k.). Istotną sprawą jest również żądanie zatrzymanego o dopuszczeniu adwokata do jego sprawy, ponieważ bez tej dyspozycji adwokat nie jest w stanie podjąć czynności .Obrońca może także ustalić z zatrzymanym, w jaki sposób winien postępować w toku najbliższych czynności do czasu, aż będą mieli możliwość ustalenia linii obrony.
